Tarnowski sufragan, który przewodniczył uroczystej Mszy świętej, wygłosił również słowo Boże, w którym powiedział, m.in. że depozyt wiary zapoczątkowany na przestrzeni kilkuset lat przez naszych przodków, przejawiał się w trosce o tę świątynie, która dzisiaj zachwyca swoim blaskiem i pięknem.

- Tegoroczna uroczystość odpustowa ku czci św. Floriana miała potrójny charakter - wyjaśnia ks. Krzysztof Tworzydło, proboszcz uszewskiej parafii. - Przede wszystkim celebrowana była Msza święta odpustowa ku czci patrona kościoła i parafii. Do tego obchodziliśmy jubileusz konsekracji świątyni, której od 200-tu lat patronuje św. Florian. W czasie uroczystości odpustowych, główny celebrans udzielił również sakramentu bierzmowania miejscowej młodzieży – dodaje uszewski duszpasterz.

Po zakończonej części liturgicznej odbyła się tradycyjna procesja eucharystyczna ze sztandarami, figurami i feretronami, w której uczestniczyli przedstawiciele różnych grup modlitewnych, ruchów i stowarzyszeń działających przy parafii.

Warto dodać, że uszewska parafia, która istnieje od ponad siedmiuset lat, posiadała wcześniej kościół pw. Wszystkich Świętych. Drewniana świątynia wybudowana była w latach 1325 – 1327, spłonęła pod koniec XVIII wieku od uderzenia pioruna. Na jej miejscu w latach 1801 – 1806 wybudowano murowany z cegły kościół pw. św. Floriana Męczennika, który w dniu 13 czerwca 1824 roku został konsekrowany przez ks. bp. Grzegorza T. Zieglera. Patron kościoła zapewne w zamyśle wiernych miał chronić go przed nowym ewentualnym pożarem.

Kościół reprezentuje styl barokowo-klasycystyczny. Najstarszy z ołtarzy to późnobarokowy, XVIII-wieczny ołtarz boczny z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem i ruchomym obrazem Matki Bożej Różańcowej. Ołtarz ten pochodzi z poprzedniego kościoła, gdzie był ołtarzem głównym. Pozostałe ołtarze pochodzą z XIX w. W ołtarzu głównym znajduje się obraz patrona parafii św. Floriana (1871 r., autor J. Zinkiewicz) oraz zasuwany obraz Ukrzyżowania (1803 r.), natomiast w zwieńczeniu (retabulum) obraz przedstawiający świętą Trójcę. Ołtarz główny zdobią figury niewiast przedstawiające cztery cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, wstrzemięźliwość i męstwo. Od strony północnej znajduje się ołtarz z wizerunkiem św. Antoniego, gdzie znajdują się figury św. Bonawentury i bł. Jakuba Strzemię, w zwieńczeniu zaś znajduje się popiersie św. Franciszka z Asyżu. Po przeciwległej - południowej stronie - został umieszczony boczny ołtarz z figurą Serca Pana Jezusa i ruchomym współczesnym obrazem Jezusa Miłosiernego. Na ścianie obok ołtarza znajdują się figury św. Jakuba oraz św. Rocha.

Na uwagę zasługuje rokokowa ambona, na której umieszczone zostały popiersia czterech Ewangelistów, zaś na jej kopule - figura Chrystusa Dobrego Pasterza. Ornamentalno-figuralna polichromia kościoła została wykonana przez artystę malarza Jana Witkowskiego w latach 1942 – 1945. Przedstawiono sceny biblijne oraz wizerunki świętych.

Kościół zdobią współczesne witraże wykonane w Krakowskim Zakładzie Witrażów S.G. Żeleński. Przestawiają one: bł. ks. Romana Sitkę, św. Faustynę Kowalską, św. Jana Pawła II, bł. Marię Teresę Ledóchowską oraz bł. Karolinę Kózkę. Na wieży kościelnej znajdują się trzy dzwony: Maryja, Florian i Kazimierz.

Na przestrzeni 200-tu lat, obecny kościół był wielokrotnie odnawiany i remontowany przez urzędujących proboszczów.